पाळ अन् पाळ मोकळं करून
झाड हलवतात जेव्हा दुसऱ्याच जागी
खरंच रुजतं का ते तिथे?
का उभं राहतं ते
मुळं पसरतात
पालवी पण फुटते नवी
पण माती परकीच राहते
कार्बन डायऑक्साइड घ्या
प्राणवायू सोडा
प्रकाशसंश्लेषण वगैरे चालूच आहे
फुलं फुलतायत
फळं धरतायत
जुने ओळखीचे पक्षी मात्र येत नाहीयेत
कुठेतरी सर्वात आतल्या वलयात
एक याद दडून राहिलीय
नंतर चढत गेलेल्या निबर वलयांमध्ये
तिचं व्यक्त होणं राहून गेलंय
तेवढं एकदा मोकळं व्हायला हवं
नाहीतर उन्मळून पडेल झाड
साध्याशा सुद्धा वादळात
मग कारणं शोधू आपण
पण पसरलेली मुळं पाहताना
हे निसटेल नजरेतून
की फारशी खोल ती गेलीच नव्हती कधी
